Niezwykła witalność populacji Japonii od dawna stanowi zagadkę dla badaczy. Wyjątkowo niska zapadalność na choroby układu krążenia i niezwykła wytrzymałość kości, nawet wśród osób starszych, są powiązane ze spożywaniem tradycyjnego dania narodowego znanego jako natto. Ten sojowy superfood, podstawowy składnik japońskiej diety, jest przygotowywany poprzez gotowanie na parze lub gotowanie soi, a następnie fermentację z wykorzystaniem bakterii Bacillus subtilis natto.
Artykuł w skrócie:
- Natto: odkrywanie jego mistycznej właściwości prozdrowotnych i potencjału witaminy K2
- Złożone ścieżki produkcji witaminy K2 w organizmie człowieka
- Wybierając produkty od zwierząt hodowanych na pastwiskach, zapewniasz sobie odpowiednią podaż witaminy K2
- Czy możemy pokryć zalecane dzienne spożycie wyłącznie poprzez dietę?
Natto: odkrywanie jego mistycznej właściwości prozdrowotnych i potencjału witaminy K2
Natto, często spożywane na śniadanie, zawdzięcza swoją popularność nie tylko wartościom odżywczym i korzyściom zdrowotnym, ale także temu, że jest łatwe do strawienia, ponieważ proces fermentacji rozkłada białka soi.
Ale co wyróżnia Natto w profilaktyce chorób serca, naczyń krwionośnych i kości? To najbogatsze dostępne źródło witaminy K2, zawierające aż 90% jej najbardziej biologicznie użytecznej formy, K2 MK-7.
Porcja 100 gramów zawiera około 108 mikrogramów witaminy K2, czyli ponad dwukrotnie więcej niż zalecane spożycie. Jest powszechnie uważane za najpewniejsze źródło witaminy K2, oferując do 1000 µg w pojedynczej porcji (choć dokładna zalecana dzienna dawka K2 nie została jeszcze dokładnie określona i szacuje się ją na 80–200 µg).
Wyjątkowa, lepko-włóknista konsystencja natto oraz intensywny aromat mogą nie przypaść do gustu każdemu, jednak jego korzyści zdrowotne są niezaprzeczalne.
Chociaż istnieją inne źródła witaminy K2 w diecie, takie jak podroby, produkty mleczne, żółtka jaj, a także niewielkie ilości w sfermentowanej żywności, np. ogórkach kiszonych lub kiszonej kapuście, zależność od spożycia pokarmów pozostaje problemem.
Złożone ścieżki produkcji witaminy K2 w organizmie człowieka
Ludzki organizm to zaawansowana i potężna fabryka chemiczna, zdolna do produkcji wielu niezbędnych do życia substancji. Podobnie jak zwierzęta, posiada zdolność przekształcania witaminy K1 ze źródeł roślinnych w witaminę K2. Witamina K1 jest magazynowana w błonach chloroplastów roślinnych i występuje w różnych źródłach, głównie w zielonych warzywach, takich jak brokuły, rukola, pietruszka, szpinak, kapusta, a nawet kiwi. Jednak ten proces konwersji w naszym organizmie nie przebiega bezbłędnie, a wytwarzana ilość często nie wystarcza, aby pokryć dzienne zapotrzebowanie.
Ponadto, niewielka ilość witaminy K2 jest syntetyzowana przez bakterie w naszych jelitach. Niemniej jednak, nadal nie jest jasne, czy nasz mikrobiom jest w stanie wytworzyć jej wystarczającą ilość. Co więcej, czynniki takie jak stosowanie antybiotyków, niewłaściwa dieta i inne czynniki mogą zaburzyć równowagę flory bakteryjnej jelit. Ta zmiana w różnorodności bakteryjnej może nie tylko przyczyniać się do rozwoju różnych chorób, ale także utrudniać ich prawidłowe funkcjonowanie.
Wybierając produkty od zwierząt hodowanych na pastwiskach, zapewniasz sobie odpowiednią podaż witaminy K2
Jak wspomniano, fermentowane produkty spożywcze, takie jak nattó czy kiszona kapusta, są doskonałym źródłem witaminy K2. Jednak witamina K2 pochodzi również z produktów zwierzęcych. Można ją znaleźć w jajach (32 µg na żółtko), maśle (15 µg), mleku, niektórych serach (takich jak gouda – około 50 µg) i mięsie (około 5 µg – w zależności od rodzaju mięsa). Te źródła zawierają głównie formę MK-4 witaminy K2.
Zwierzęta posiadają zdolność przekształcania witaminy K1 w witaminę K2 w jelitach, ale tylko wtedy, gdy są hodowane na pastwiskach. Karmienie genetycznie modyfikowaną kukurydzą i soją uniemożliwia bakteriom jelitowym produkcję witaminy K2. Dlatego, jeśli chcesz uzyskać nawet niewielką ilość witaminy K2, wybieraj produkty zwierzęce pochodzące od rolników i z gospodarstw ekologicznych. Mięso i nabiał pochodzące z praktyk rolniczych zgodnych ze starożytnymi i tradycyjnymi zasadami oferują liczne korzyści, w tym ekologiczną zrównoważoność, i często charakteryzują się doskonałym smakiem.
Czy możemy pokryć zalecane dzienne spożycie wyłącznie poprzez dietę?
Pomimo znaczenia witaminy K2, typowa dieta współczesnego Zachodu często nie zapewnia jej wystarczającej ilości. Jeśli nie lubisz nattó ani nie spożywasz jaj, mięsa, mleka i serów od zwierząt karmionych trawą, możesz mieć niedobór witaminy K2.
Aby osiągnąć zalecaną dzienną dawkę, konieczne byłoby spożywanie około 3 żółtek jaj i 2 porcji masła dziennie, co nie jest typowe dla każdego. Na szczęście nie ma znanych toksycznych właściwości związanych z witaminą K2, co pozwala nam bezpiecznie wybrać wysokiej jakości suplement diety. Jest to szczególnie ważne, jeśli zwiększasz również spożycie witaminy D3, ponieważ te dwa składniki odżywcze działają synergistycznie. Bez obu ich funkcji ich rola może nie być w pełni spełniona.
